Εντάξει συμφωνούμε όλοι εκτός επό ελάχιστες εξαιρέσεις ότι η μουσική των Radiohead είναι ότι καλύτερο έχει μπει στα αυτιά μας στη ζωή μας αλλά τι κάνουν τα μέλη της μπάντας ως μονάδες; Μπορεί η μουσική ιδιοφυία που ακούει στο όνομα Thom να γράψει μουσική που να πλησιάζει την έκσταση που δημιουργούν τα τραγούδια των Radiohead; Μέχρι στιγμής όχι αλλά ο δρόμος που διάλεξε ο τραγουδιστής τους δεν είναι ούτε παρόμοιος ούτε φυσικά εύκολος. Το ANIMA έρχεται 11 χρόνια μετά το The Eraser και φαίνεται ότι δεν έχουν αλλάξει πολλά στον τρόπο που ο Yorke αντιλαμβάνεται την μουσική. Ακόμα δουλεύει παρέα με τον παραγωγό Nigel Godrich στα παλιά μηχανήματα που χρησιμοποιούσαν και παλιότερα για να παράξουν αυτό τον χαρακτηριστικό, στρεβλωτικό, δυσλειτουργικό ήχο που συνοδεύει τέλεια τους σκοτεινούς στίχους και την παρανοϊκή φωνή του Thom. Αν υπάρχει κάτι για το οποίο η παγκόσμια κοινότητα μουσικής χρωστάει στον τραγουδιστή των Radiohead αυτό είναι οι στίχοι του -πολύ απλά αν δεν υπήρχαν δεν θα υπήρχαμε και εμείς ως τρελαμένοι οπαδοί τους. Δεν θα υπήρχε καν η μουσική όπως την ξέρουμε σήμερα. Στον τρίτο του προσωπικό δίσκο αυτό δεν αλλάζει και παρότι ο Greenwood έχει γράψει απίστευτη μουσική και εκτός του συγκροτήματος, οι στίχοι του Yorke για τον δυστοπικό κόσμο που ζούμε (που εν έτει 2019 ο κόσμος επιβεβαιώνει τον Thom και όχι το αντίθετο), για την
παράνοια του καπιταλισμού και την καταστροφή του πλανήτη είναι έργα τέχνης από μόνα τους. Έτσι η μουσική που διάλεξε να γράψει εκτός της μπάντας είναι αυτό το είδος ηλεκτρονικής μουσικής που εκφράζει καλύτερα την ιδέα του για το μέλλον και το παρόν. Δεν υπάρχει σχεδόν καμία αναφορά σε έρωτα ή κάτι πολύ προσωπικό σε ολόκληρη την προσωπική του δισκογραφία παρά μόνο λόγια για το δυστοπικό παρόν -πλέον- και την ανάγκη να επικεντρωθούμε στον άνθρωπο, ένας ιδιότυπος ανθρωπισμός που δίνει ελπίδα μέσα σε αυτή την μουσική και στιχουργική σκοτεινιά.
Εντάξει συμφωνούμε όλοι εκτός επό ελάχιστες εξαιρέσεις ότι η μουσική των Radiohead είναι ότι καλύτερο έχει μπει στα αυτιά μας στη ζωή μας αλλά τι κάνουν τα μέλη της μπάντας ως μονάδες; Μπορεί η μουσική ιδιοφυία που ακούει στο όνομα Thom να γράψει μουσική που να πλησιάζει την έκσταση που δημιουργούν τα τραγούδια των Radiohead; Μέχρι στιγμής όχι αλλά ο δρόμος που διάλεξε ο τραγουδιστής τους δεν είναι ούτε παρόμοιος ούτε φυσικά εύκολος. Το ANIMA έρχεται 11 χρόνια μετά το The Eraser και φαίνεται ότι δεν έχουν αλλάξει πολλά στον τρόπο που ο Yorke αντιλαμβάνεται την μουσική. Ακόμα δουλεύει παρέα με τον παραγωγό Nigel Godrich στα παλιά μηχανήματα που χρησιμοποιούσαν και παλιότερα για να παράξουν αυτό τον χαρακτηριστικό, στρεβλωτικό, δυσλειτουργικό ήχο που συνοδεύει τέλεια τους σκοτεινούς στίχους και την παρανοϊκή φωνή του Thom. Αν υπάρχει κάτι για το οποίο η παγκόσμια κοινότητα μουσικής χρωστάει στον τραγουδιστή των Radiohead αυτό είναι οι στίχοι του -πολύ απλά αν δεν υπήρχαν δεν θα υπήρχαμε και εμείς ως τρελαμένοι οπαδοί τους. Δεν θα υπήρχε καν η μουσική όπως την ξέρουμε σήμερα. Στον τρίτο του προσωπικό δίσκο αυτό δεν αλλάζει και παρότι ο Greenwood έχει γράψει απίστευτη μουσική και εκτός του συγκροτήματος, οι στίχοι του Yorke για τον δυστοπικό κόσμο που ζούμε (που εν έτει 2019 ο κόσμος επιβεβαιώνει τον Thom και όχι το αντίθετο), για την
παράνοια του καπιταλισμού και την καταστροφή του πλανήτη είναι έργα τέχνης από μόνα τους. Έτσι η μουσική που διάλεξε να γράψει εκτός της μπάντας είναι αυτό το είδος ηλεκτρονικής μουσικής που εκφράζει καλύτερα την ιδέα του για το μέλλον και το παρόν. Δεν υπάρχει σχεδόν καμία αναφορά σε έρωτα ή κάτι πολύ προσωπικό σε ολόκληρη την προσωπική του δισκογραφία παρά μόνο λόγια για το δυστοπικό παρόν -πλέον- και την ανάγκη να επικεντρωθούμε στον άνθρωπο, ένας ιδιότυπος ανθρωπισμός που δίνει ελπίδα μέσα σε αυτή την μουσική και στιχουργική σκοτεινιά.
Εντάξει συμφωνούμε όλοι εκτός επό ελάχιστες εξαιρέσεις ότι η μουσική των Radiohead είναι ότι καλύτερο έχει μπει στα αυτιά μας στη ζωή μας αλλά τι κάνουν τα μέλη της μπάντας ως μονάδες; Μπορεί η μουσική ιδιοφυία που ακούει στο όνομα Thom να γράψει μουσική που να πλησιάζει την έκσταση που δημιουργούν τα τραγούδια των Radiohead; Μέχρι στιγμής όχι αλλά ο δρόμος που διάλεξε ο τραγουδιστής τους δεν είναι ούτε παρόμοιος ούτε φυσικά εύκολος. Το ANIMA έρχεται 11 χρόνια μετά το The Eraser και φαίνεται ότι δεν έχουν αλλάξει πολλά στον τρόπο που ο Yorke αντιλαμβάνεται την μουσική. Ακόμα δουλεύει παρέα με τον παραγωγό Nigel Godrich στα παλιά μηχανήματα που χρησιμοποιούσαν και παλιότερα για να παράξουν αυτό τον χαρακτηριστικό, στρεβλωτικό, δυσλειτουργικό ήχο που συνοδεύει τέλεια τους σκοτεινούς στίχους και την παρανοϊκή φωνή του Thom. Αν υπάρχει κάτι για το οποίο η παγκόσμια κοινότητα μουσικής χρωστάει στον τραγουδιστή των Radiohead αυτό είναι οι στίχοι του -πολύ απλά αν δεν υπήρχαν δεν θα υπήρχαμε και εμείς ως τρελαμένοι οπαδοί τους. Δεν θα υπήρχε καν η μουσική όπως την ξέρουμε σήμερα. Στον τρίτο του προσωπικό δίσκο αυτό δεν αλλάζει και παρότι ο Greenwood έχει γράψει απίστευτη μουσική και εκτός του συγκροτήματος, οι στίχοι του Yorke για τον δυστοπικό κόσμο που ζούμε (που εν έτει 2019 ο κόσμος επιβεβαιώνει τον Thom και όχι το αντίθετο), για την
