Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

Pt.1 Η πρώτη ανάσα μετά από κώμα.

Pt.1 Η πρώτη ανάσα μετά από κώμα.

Θυμάμαι να ακούω το χτύπημα των φτερών του Albatross. Αγέρωχο πέταξε τόσο μακριά που δε φαίνεται πλέον στον ορίζοντα! Πόσος χρόνος έχει περάσει; Λεπτά; Χρόνια;

Μμμμμ τι είναι αυτό; Ο σφυγμός μου; Τον ακούω;

Α Α Α Α

Α Α Α Α

Α Α Α Α

Α Α Α Α


Η αίσθηση της ακοής μου επανήλθε. Είμαι σίγουρος ότι αυτή η νότα είναι La (Α). Την έχω ακούσει τόσες φορές, που η συχνότητά της έχει χαραχτεί στον εγκέφαλό μου. Τέσσερις φορές καταφέρνει και επιβάλλεται μόνη της, θερμαίνοντας με τα χνώτα της την παγωμένη ατμόσφαιρα του δωματίου. Παίρνω την πρώτη μου ανάσα. Ξυπνάω και συνειδητοποιώ πως δεν υπάρχει ποδήλατο ή τούρτα για να βουτήξω το δάχτυλό μου, υπάρχει η διαίρεση με το μηδέν.

Pt.1 Η πρώτη ανάσα μετά από κώμα.

Pt.1 Η πρώτη ανάσα μετά από κώμα.

Θυμάμαι να ακούω το χτύπημα των φτερών του Albatross. Αγέρωχο πέταξε τόσο μακριά που δε φαίνεται πλέον στον ορίζοντα! Πόσος χρόνος έχει περάσει; Λεπτά; Χρόνια;

Μμμμμ τι είναι αυτό; Ο σφυγμός μου; Τον ακούω;

Α Α Α Α

Α Α Α Α

Α Α Α Α

Α Α Α Α


Η αίσθηση της ακοής μου επανήλθε. Είμαι σίγουρος ότι αυτή η νότα είναι La (Α). Την έχω ακούσει τόσες φορές, που η συχνότητά της έχει χαραχτεί στον εγκέφαλό μου. Τέσσερις φορές καταφέρνει και επιβάλλεται μόνη της, θερμαίνοντας με τα χνώτα της την παγωμένη ατμόσφαιρα του δωματίου. Παίρνω την πρώτη μου ανάσα. Ξυπνάω και συνειδητοποιώ πως δεν υπάρχει ποδήλατο ή τούρτα για να βουτήξω το δάχτυλό μου, υπάρχει η διαίρεση με το μηδέν.