Τι άλλο να πω στον κόσμο που ξημεροβραδιάζεται στα Πατήσια αλλά και στον συν-τσιπουροπότη tissaris παρά ευχαριστώ... Να προσθέσω επίσης ότι αν βάζω γλυκάνισο στο τσίπουρο μας που και που είναι για να απολαμβάνουμε ακόμα περισσότερο το καθαρό (γιαννιώτικο) τσίπουρο μας όταν το συναντούμε! Έτσι στη πρώτη ανοιχτή συνέλευση (το άγιο τσιπουράκι είναι αμεσοδημοκρατική ομάδα) καταφέραμε να εξαφανίσουμε το τσίπουρο της "Φιλάνθης" μέσα σε μερικές ώρες.
Βραδιές σειρά στα καπηλειά
η σκέψη μας κομμάτια,
πνίγει ο φόβος τη μιλιά και τα δάκρυα.
Το έχω πει πολλές φορές και θα το ξαναπω άλλη μία. Οι Χειμερινοί Κολυμβητές είναι το καλύτερο ελληνικό συγκρότημα όλων των εποχών! Αρκεί να πάτε σε κάποια συναυλία τους και να κάτσετε να ακούσετε προσεκτικά τα τραγούδια τους αλλά και τις ιστορίες πίσω από αυτά και τους ίδιους. Απτό παράδειγμα η τελευταία τους συναυλία στο φεστιβάλ της νεολαίας συνασπισμού στο πάρκο στρατού (!). Την τελευταία φορά που τους είδα σε ανοιχτό χώρο ήταν απογοητευτικοί. Έξω απ'τα νερά τους. Οι Χειμερινοί θέλουν την ησυχία τους, το κοινό τους, την υπομονή των ανθρώπων που τους γνωρίζουν. Και τώρα όλα αυτά τα είχαν. Καταρχάς πριν ξεκινήσει η συναυλία ο Μπακιρτζής ήρθε μπροστά και μας μετέφερε σε απόσταση αναπνοής από τη σκηνή. Και όταν ανέβηκαν άρχισε να σολάρει. Όχι με καμιά κιθάρα ή μπουζούκι αλλά με το στόμα. Ήταν φανερό από την πρώτη στιγμή ότι είχε κέφια. Δεν άφησε κανένα τραγούδι να ξεκινήσει στην ώρα του. Όλο κάτι είχε να πει. Άλλη μια ιστορία που θυμήθηκε την τελευταία στιγμή. Και όταν άρχισαν να πέρνουν σιγά σιγά 'την κατηφόρα προς το τέλος' όλο και κάτι θυμόταν για να παρατείνει την παρουσία των Κολυμβητών σκηνή. Πως να τους αφήσεις για να πας να δεις τους Modena City Ramblers στη δίπλα σκηνή οι οποίοι, όπως είπε και ο Αργύρης παροτρύνοντας μας να φύγουμε, έχουν παίξει μπροστά σε κοινό 100.000 ανθρώπων στο Μεξικό! Δεν έχουν γράψει τραγούδι όμως για το Στελθ!
we're slaves we're slaves we're slaves
we're slaves we're slaves we're slavesthough our chains are golden
they're still just fucking chains
Στις 30/9 ο tissaris μας έστειλε πληροφορίες για τις συναυλίες των Lolek και Matt Elliott στο Half Note. Την 1/10 μας έστειλε μήνυμα ότι ο Best FM δίνει προσκλήσεις για Παρασκευή και Σάββατο (1 και 2/10). Το Σάββατο βράδυ εγώ και ο jbuddha είμασταν έξω από το 1ο νεκροταφείο και καπνίζαμε ενώ αναρωτιόμασταν αν οι νεκροί θα μπορούν να ακούσουν τα τραγούδια του Matt Elliott. Στις 10.30 περίπου βγήκε στη σκηνή το πιο γνωστό geek της Αθήνας με την ηλεκτρική κιθάρα του. Για μια ώρα περίπου έπαιξε τραγούδια από τον πρώτο του δίσκο αλλά και από τον δίσκο που ετοιμάζει με ελληνικούς στίχους! Από αυτά που άκουσα μου φάνηκε σαν να περνάει σε άλλα μονοπάτια όχι μόνο στιχουργικά αλλά και μουσικά πλησιάζοντας ακόμα περισσότερο το ίνδαλμα του αλλά συγχρόνως αποκτώντας ένα δικό του ξεχωριστό ύφος.
Κατά τις 11.30 ανέβηκε στη σκηνή και ο Matt Elliott μόνο με μια κιθάρα. Πραγματικά εκείνη τη στιγμή δεν ξέραμε τι να περιμένουμε. Είχα καταστρέψει τις διακοπές μου στην Αιγιάλη όταν ήμουν φοιτητής επιμένοντας να ακούω Third Eye Foundation, κι όσο για τα Songs άστο... Αλλά πως μπορείς να αποτυπώσεις live την απόγνωση, το θυμό, την κατάρα του ανθρώπινου γένους (!), τον σκατόκαιρο του Bristol και την απελπισία; Απλά το έκανε με μια κιθάρα και ένα μηχάνημα που αγνοώ, με τις λούπες του και τις κραυγές του, τα ακόρντα της κιθάρας και τις επαναλαμβανόμενες σαν πύρινα βέλη φράσεις του... this is how it is to be alone. Δεν έχω να πω κάτι άλλο για τη συναυλία. Τα είπε όλα ο Θάνος στην κριτική του στο mic.gr. Περιμένω απλά την επιστροφή του Third Eye Foundation με το The Dark.
