ΒΑΡΕΘΗΚΑ!

Ε, λοιπόν, βαρέθηκα! Βαρέθηκα  να κάθομαι μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή, βαρέθηκα να γράφω ημιτελή κείμενα στο πρόχειρο του μπλογκ και στο σημειωματάριο μου. Άκουσα το δίσκο 20 φορές, ξανά και ξανά με μια επιμονή που με εξέπληξε, τον αγόρασα και τον ξανάκουσα προσεκτικά διαβάζοντας τους στίχους λέξη λέξη και τέλος διάβασα και την κριτική του σε γνωστή ελληνική, μουσική ιστοσελίδα. Και μετά νευρίασα! Εκνευρίστηκα με τον 'κριτικό' που μνησίκακα βαθμολογεί το δίσκο με 2.5 αλλά και με τον εαυτό μου που δεν μπορεί να γράψει κάτι μετά από όλα αυτά. Σας υπόσχομαι αν αυτό το κείμενο βρει το δρόμο του στον παγκόσμιο ιστό θα το στείλω και στον lolek ή έστω στην εταιρεία του γιατί δεν του αξίζει ένα 2.5 και θέλω να το ξέρει!

να 'τανε η ζήλια ψώρα!

Μου αρέσει ο Λόλεκ, μου άρεσε από τον πρώτο δίσκο (Alone), αλλά όχι τόσο όσο τώρα μετά τον Αχινό. Τον προτιμώ από την Μόνικα (θα μπορούσα να είχα γίνει και εγώ 'κακός' αλλά απλά δεν ασχολούμαι), την οποία αντέγραψε η Polly Jean σύμφωνα με άλλον 'κριτικό' του εν λόγω σάιτ, τον The Boy, τους Film, και πολλούς άλλους που δεν μπορώ να θυμηθώ γιατί δεν μου έκαναν και πολύ εντύπωση. Πραγματικά νομίζω ότι τον λατρεύω πια, με το πάθος που μπορεί να λατρέψει κάποιος τον Μάλαμα (πριν καιρό) ή τον Matt Elliott (για πάντα)! Και οι λόγοι είναι οι εξής (έτσι ξερά, σταράτα): Πρώτον, γιατί έκανε το μεγάλο άλμα από τους αγγλικούς στους ελληνικούς στίχους και δεύτερον, γιατί είναι ωμός, ευθύς, ντόμπρος και στους στίχους του και στη μουσική του. 

Δεν θα το υπεραναλύσω -είπαμε έκανα 1-2 μήνες να δημοσιεύσω κάτι, απλά σηκωθείται και αγοράστε τον κωλοδίσκο και ακούστε τον. Μια δυο τρεις δεν με νοιάζει αρκεί να είναι περισσότερες απ'ότι τον άκουσε ο 'κριτικός' μας. 

Για όλα αυτά αδιαφορώ αφήστε με να είμαι αληθινός να είμαι κανενός

Ευχαριστώ.

 ΥΓ '...να είμαι κανένας' άκουσαν στο mic.gr μετά από την ενδελεχή ακρόαση του δίσκου. ούτε ρίμα δεν κάνει! έλεος!