Με την πρώτη ανακοίνωση ο κόσμος στα πέρατα της γης τρελαίνεται και αρχίζει τις εκδηλώσεις αγαπής, μίσους και βίας. Οι σέρβερ του φέισμποουκ πέφτουν από την κίνηση και τα απλόουντ και δεν ξανασηκώνονται ποτέ. Στο τουίτερ δεν υπάρχουν άλλα τρεντ και οι φόλοουερς αυξάνονται γεωμετρικά. Ο www καταρρέει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Τα σουπερμάρκετ αδειάζουν και ο στρατός προστατεύει ανεπιτυχώς τις τράπεζες.
Οι άνθρωποι κατεβαίνουν στους δρόμους και παρασέρνουν στο διάβα τους μπάτσους, αύρες, τανκς, φασίστες. Τα μάτια μας δεν δακρύζουν από τα χημικά, οι πλαστικές σφαίρες μοιάζουν με κουνούπια τον Αύγουστο, νέοι γέροι και παιδιά απολαμβάνουν το νερό από τις αύρες. Στην Αθήνα η Βουλή καίγεται και το Mall κατεδαφίζεται. Η Καταλονία κηρύσει την ανεξαρτησία της με τις ευχές της Μαδρίτης. Στο Κάιρο οι πιστοί βγαίνουν στην πλατεία Ταχρίρ την ώρα της προσευχής (και όχι μετά). Οι Παλαιστίνιοι εισβάλουν στο Τελ Αβίβ και απελευθερώνουν τους Ισραηλίτες.
Παντού παίζει η ίδια μουσική.
Στο Μόντρεαλ το Mighty Hotel2Tango είναι άδειο.
