Carpal Tunnel Syndrome
by Kid Koala
Όταν το 2000 προσπαθούσα να εξηγήσω σε ένα 'ροκά' φίλο ότι η ηλεκτρονική μουσική είναι όντως μουσική, κι ας μην δημιουργείται μέσω φυσικών οργάνων, δεν είχα ιδέα ότι υπήρχαν DJs όπως οι Coldcut, ο DJ Shadow, o DJ Vadim ή ο Kid Koala. Δεν κατάφερα να πείσω τον φίλο μου ότι η εποχή των 5λεπτων κιθαριστικών σόλο και της δίκασης έχει περάσει ανεπιστρεπτή. Ήταν η εποχή που ο Γιάννης Πετρίδης -ηδη 20 χρόνια αρχισυντάκτης τότε- έγραφε στο τελευταίο του editorial στο Ποπ+Ροκ ότι το μέλλον της μουσικής άνηκε στο hip hop -και δεν εννοούσε φυσικά το gangsta rap, αλλά τη μουσική παραγωγών όπως ο J Dilla, o Madlib και άλλοι.
Ο Kid Koala γεννήθηκε, έζησε και δούλεψε ως DJ σε pubs στο Vancouver του Καναδά αλλά η μουσική του βρισκόταν πιο κοντά στην ηλεκτρονική σκηνή του Λονδίνου παρά την hip hop του Detroit ή της Νέας Υόρκης. Γι' αυτό στην βορειο-αμερικάνικη περιοδεία της Ninjatune το 1996 κατάφερε να βρεθεί στο ίδιο αυτοκίνητο με τους ιδρυτές της εταιρείας Coldcut, με την κασέτα του Scratchcratchratchatch στο στέρεο. Αυτό ήταν. Το Scratchcratchratchatch κυκλοφόρησε την επόμενη χρονιά ως κασσέτα και το 2000 ο πρώτος δίσκος του Kid Koala απ'τη λονδρέζικη εταιρεία.
Παρότι hip hop/rap DJs υπήρχαν ήδη απ'τη δεκαετία του 1970, η μουσική παραγωγή πέρασε στο παρασκήνιο δίνοντας τον πρώτο λόγο στους MCs και τους στίχους κατά τις δεκαετίες 1980 και 1990. Όμως από τα μέσα των 90s άρχισε να αναδύεται ως ξεχωριστό μουσικό είδος το tuntablism, όπου πρωταγωνιστής είναι πάλι ο DJ. Και έτσι φτάνουμε στο 2000. Όπως είπαμε σε προηγούμενη δημοσίευση, οι υπολογιστές δεν καταστράφηκαν, αυτόκτόνησαν μαζικά όμως φαν και κριτικοί ακούγοντας το Kid A! Και από το Βανούβερ του Καναδά -πολύ κοντά στο Μόντρεαλ τη γενέτειρα της Constellation- ξεπηδά μέσα από την Ninjatune το Carpal Tunnel Syndrome.
Ο Kid Koala είναι πολύ καλός turntablist. Αλλά σ'αυτό το δίσκο δεν είναι η τεχνική του με τα πικάπ (χρησιμοποιεί μέχρι και έξι!) που τον κάνει ξεχωριστό. Είναι που χρησιμοποιεί την αναμφισβήτητη τεχνική του για να ανυψώσει αυτό το 'δύσκολο' είδος μουσικής σε νέα επίπεδα, να δημιουργήσει ένα νέο είδος τέχνης. Είναι ένα είδος 'κόψε-ράψε' (cut-paste) με τα κομμάτια τόσο ταιριαστά κολλημένα μεταξύ τους που το τελικό αποτέλεσμα κάνεις τους Deep Purple να ακούγονται πρωτόγονοι. Παίρνοντας τα πιο τρελά samples μουσικής, διαλόγου και ότι άλλο μπορούμε να φανταστούμε δημιουργεί κάτι καινούριο. Κόβει, για παράδειγμα, ένα σόλο τρομπέτας από ένα τζαζ κομμάτι το περνάει από crossfader (μην ρωτάτε!) και το αποτέλεσμα; Drunk Trumpet. Και προς απάντηση του ροκά φίλου και όλων αυτών που ακόμα αμφιβάλλουν υπάρχει το A Night At The Nufonia, όπου τα καταπληκτικά scratches του Kid Koala απλά στέκονται αντάξια δίπλα στα καλύτερα guitar solos στην ιστορία της μουσικής.
Παρότι hip hop/rap DJs υπήρχαν ήδη απ'τη δεκαετία του 1970, η μουσική παραγωγή πέρασε στο παρασκήνιο δίνοντας τον πρώτο λόγο στους MCs και τους στίχους κατά τις δεκαετίες 1980 και 1990. Όμως από τα μέσα των 90s άρχισε να αναδύεται ως ξεχωριστό μουσικό είδος το tuntablism, όπου πρωταγωνιστής είναι πάλι ο DJ. Και έτσι φτάνουμε στο 2000. Όπως είπαμε σε προηγούμενη δημοσίευση, οι υπολογιστές δεν καταστράφηκαν, αυτόκτόνησαν μαζικά όμως φαν και κριτικοί ακούγοντας το Kid A! Και από το Βανούβερ του Καναδά -πολύ κοντά στο Μόντρεαλ τη γενέτειρα της Constellation- ξεπηδά μέσα από την Ninjatune το Carpal Tunnel Syndrome.
Ο Kid Koala είναι πολύ καλός turntablist. Αλλά σ'αυτό το δίσκο δεν είναι η τεχνική του με τα πικάπ (χρησιμοποιεί μέχρι και έξι!) που τον κάνει ξεχωριστό. Είναι που χρησιμοποιεί την αναμφισβήτητη τεχνική του για να ανυψώσει αυτό το 'δύσκολο' είδος μουσικής σε νέα επίπεδα, να δημιουργήσει ένα νέο είδος τέχνης. Είναι ένα είδος 'κόψε-ράψε' (cut-paste) με τα κομμάτια τόσο ταιριαστά κολλημένα μεταξύ τους που το τελικό αποτέλεσμα κάνεις τους Deep Purple να ακούγονται πρωτόγονοι. Παίρνοντας τα πιο τρελά samples μουσικής, διαλόγου και ότι άλλο μπορούμε να φανταστούμε δημιουργεί κάτι καινούριο. Κόβει, για παράδειγμα, ένα σόλο τρομπέτας από ένα τζαζ κομμάτι το περνάει από crossfader (μην ρωτάτε!) και το αποτέλεσμα; Drunk Trumpet. Και προς απάντηση του ροκά φίλου και όλων αυτών που ακόμα αμφιβάλλουν υπάρχει το A Night At The Nufonia, όπου τα καταπληκτικά scratches του Kid Koala απλά στέκονται αντάξια δίπλα στα καλύτερα guitar solos στην ιστορία της μουσικής.
***Ξέχασα να πω ότι εκτός από τρελός DJ ο Kid Koala είναι και σκιτσογράφος. Το Carpal Tunnel Syndrome περιέχει ένα κόμικ σχεδιασμένο από τον ίδιο, το Some of my Best Friends Are DJs ένα σκάκι (!) και έχει επίσης κυκλοφορήσει το Nufonia Must Fall ένα κόμικ άλμπουμ το οποίο περιέχει 17λεπτο soundtrack!
