Τηρώντας σιγή ιχθύος (αλλά όχι πια), το Άγιο Τσιπουράκι παρατηρεί, αντιλαμβάνεται και σχολιάζει τη θλιβερή επικαιρότητα.
Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες της πιο ξεδιάντροπης και απροκάλυπτης ι σ ο π έ δ ω σ η ς όλων των εργασιακών κεκτημένων και δεν είναι μόνο αυτό, δεχόμαστε τη μεγαλύτερη, πιο άδικη και σκληρότερη φοροεπιδρομή που έχει επιβληθεί ποτέ. Όλα αυτά από μια κυβέρνηση που αυτοαποκαλείται σοσιαλιστική, ενώ στην πράξη εφαρμόζει μέτρα που δε θα μπορούσαν να εφαρμοστούν σε καμιά περίπτωση από ένα απολυταρχικό καθεστώς.
Το καινούριο το μάθατε;
Το κλισέ «ο κάθε λαός έχει τις κυβερνήσεις που του αξίζουν», έγινε κλισέ για κάποιο λόγο. Η αναλογική έστω πλειοψηφία του ελληνικού λαόνου* επιλέγει κάθε φορά με μνήμη χρυσόψαρου και δια της μεθόδου του αποκλεισμού την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό που του αξίζει.
Αυτή τη φορά προεκλογικά πίστεψε ΑΥΤΟΝ
Μετεκλογικά ήρθε ΑΥΤΟΣ
Προεκλογικά πίστεψε ΑΥΤΟΝ
Μετεκλογικά ήρθε ΑΥΤΟ
*©Κώστα Σημίτης
Τα μέτρα τα επιβάλλει η ΕΕ:
Στο μυαλό του τηλεθεατή που παρακολουθεί τα κανάλια αυτές τις μέρες, έχει σχηματιστεί η εντύπωση ότι η μερική κατάργηση του 14ου μισθού κτλ … είναι απαιτήσεις της κακής κομισιόν. Μαντέψτε: ΜΠΟΥΡΔΑ ΟΛΚΗΣ! Αυτό έχει καλλιεργηθεί σταδιακά και βρωμερά από το φερέφωνο της κυβέρνησης (λέγε με mega channel) και εξαπλώνεται σαν πανούκλα σε όλο τον τηλεοπτικό κόσμο. Η κομισιόν θέλει να βρούμε τρόπους να εξοικονομήσουμε χρήματα διότι μπήκαμε στην ΟΝΕ με πλαστά στοιχεία και φάγαμε ανά τους χρόνους ευρωπαϊκά κονδύλια σε βίλες, μίζες και δε συμμαζεύεται. ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ ΑΥΤΟ, ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΘΕΜΑ! Σε καμιά περίπτωση δεν επέβαλλε την εφαρμογή αντιλαϊκών μέτρων για να το πετύχουμε και δε θα μπορούσε άλλωστε! Ιδού και το ρεπορτάζ
Οι αύξησεις στους φόρους:
Ο υπουργός οικονομίας στον οποίο θα αναφέρομαι στη συνέχεια με τον όρο «ο τσοπάνης», αποφάσισε ότι ο καλύτερος τρόπος για να μειώσουμε κατά τέσσερις ποσοστιαίες μονάδες το έλλειμμά μας είναι να ρίξουμε όλο το βάρος στα μικρομεσαία στρώματα. Πριν λίγες μέρες η βενζίνη πήρε 14,3 λεπτά και από 1,02 πήγε στο 1,20ευρώ το λίτρο (μαζί με το καπέλο). Στην πραγματικότητα, οι βενζινοπώλες αφού φρόντισαν και γέμισαν από την προηγούμενη μέρα με τη χαμηλή τιμή, πούλησαν την επόμενη μέρα με 20 λεπτά παραπάνω λόγω του φόρου. Οι βενζινοπώλες δηλαδή κοιμήθηκαν, ξύπνησαν και το πρωί ήταν 20 λεπτά ανά λίτρο πιο πλούσιοι απ’ ότι χθές. Κατόπιν η βενζίνη πήρε κι άλλη αύξηση (έφτασε αισίως τα 1,38 λεπτά το λίτρο), με το παραπάνω να επαναλαμβάνεται. Περιμένετε! Έρχεται και η αύξηση στο ΦΠΑ! 1,45 το λιγότερο η βενζίνη.
Αντί λοιπόν να φορολογήσουμε περισσότερο τους εισοδηματικά δυνατούς, αντί να καταπολεμήσουμε τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή, αντί να λάβουμε μέτρα για τη διασφάλιση της εργασιακής αξιοπρέπειας, να τιμωρήσουμε την ανασφάλιστη εργασία από την οποία το κράτος χάνει χρήματα, αυξάνουμε τους έμμεσους φόρους! Ο φόρος στα καύσιμα, μαζί με αυτόν στα τσιγάρα, στα ποτά, η αύξηση του ΦΠΑ κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες, είναι αυτά που αποκαλούνται έμμεσοι φόροι. Για να επιβάλλει κάποιος έμμεσους φόρους δεν πρέπει να έχει πτυχίο, μεταπτυχιακό και διδακτορικό… παραμόνο να ξέρει να παίζει φλογέρα και να παράγει υψίσυχνους ήχους με τη γλώσσα και τον ουρανίσκο του. Να είναι δηλαδή τσοπάνης.
Οι έμμεσοι φόροι είναι τόσο εύκολοι στην εφαρμογή όσο είναι άδικοι και αντικοινωνικοί. Αυτό διότι δε λογίζονται με βάση το εισόδημα του εκάστοτε θύματος. Το ίδιο ΦΠΑ θα πληρώσω εγώ που βγάζω 3,60 και το ίδιο θα πληρώσει αυτός που βγάζει 360.000. Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα με το ΦΠΑ είναι ότι στην τελική το όφελος για το Ελληνικό κράτος θα είναι ελάχιστο, διότι κατά κανόνα το ΦΠΑ εισπράττεται στο σύνολο, αλλά αποδίδεται μερικώς.
Δε χρειάζεται να το αναλύσουμε περαιτέρω… Περιμένουμε όμως τα λαχταριστά πολλαπλασιαστικά φαινόμενα, τα οποία θα έρθουν ως αποτέλεσμα όλης αυτής της ξεφτιλισμένης πολιτικής. Η αύξηση της τιμής της βενζίνης θα φέρει αυξήσεις πάνω σε οτιδήποτε τρώτε, βλέπετε και αγγίζετε αυτή τη στιγμή. Η αύξηση στο ΦΠΑ το ίδιο. Πόσο μάλλον αν το συνδυάσουμε με τις μειώσεις μισθών (έρχονται επαναδιαπραγματεύσεις των συλλογικών συμβάσεων και στον ιδιωτικό τομέα, και όταν λέμε επαναδιαπραγματεύσεις ξέρετε τι εννοούμε). Το μικρομεσαίο νοικοκυριό φτάνει σιγά σιγά σε ένα μικρό και στενό αδιέξοδο, ενώ από πίσω του γαυγίζουν λυσσασμένα ντόμπερμαν.
Κατάργηση της μονιμότητας στο Δημόσιο, aka «Η μεγάλη μπούδρα»
Δε μου λέτε διάνοιες των παραθύρων, έχουμε 3 περιπτώσεις:
Περίπτωση 1: Ο Δημόσιος Υπάλληλος τα ξύνει. Οι συνάδελφοί του τον αναφέρουν. Τελικά ο Δημόσιος Υπάλληλος απολύεται. Μπράβο (σημαιούλες και μπαλόνια).
Περίπτωση 2: Ο Δημόσιος Υπάλληλος δουλεύει. Ο Δημόσιος Υπάλληλος δε χρηματίζεται. Οι συνάδελφοί του χρηματίζονται. Οι συνάδελφοί του λένε ότι τα ξύνει. Τον αναφέρουν. Τελικά ο Δημόσιος Υπάλληλος απολύεται. Παπάρα νούμερο 1.
Περίπτωση 3: Ο Δημόσιος Υπάλληλος δουλεύει. Ο Δημόσιος Υπάλληλος δε χρηματίζεται. Μερικοί συνάδελφοι είναι πολιτικά αντίπαλοι. Ο Προϊστάμενος είναι πολιτικά αντίπαλος. Τελικά ο Δημόσιος Υπάλληλος απολύεται. Παπάρα νούμερο 2.
Με λίγα λόγια: Ποιο λαμόγιο και ποιο κομματόσκυλο θα είναι αυτό που αποφασίζει για την απόλυση κάποιου στο δημόσιο; Με ποια κριτήρια άραγε θα κινείται η διαδικασία;
Σε αυτούς που χαίρονται με τις περικοπές στο Δημόσιο:
Ο τσοπάνης, αποφάσισε να πάρει τα «δύσκολα» (για ποιόν άραγε;) μέτρα και να περικόψει στο δημόσιο επιδόματα και ποσοστά από το επίδομα Πάσχα, αδείας και Χριστουγέννων. Εγώ που απασχολούμαι στον ιδιωτικό τομέα δε βέλαξα «μπέέέέέέ, καλά τους κάνουν τους άχρηστους! Τους τεμπέληδες!»
Γιατί;
Επειδή όποιος νομίζει πως δε θα τον πάρει η μπάλα πλανάται πλάνην οικτράν. Πολλά τα τινά….
Κατ αρχήν, κανένας ΙΥ δε θα έπρεπε να επιθυμεί τη μείωση του μισθού του ΔΥ. Απεναντίας πρέπει να επιθυμεί την αύξηση του δικού του μισθού και τη βελτίωση των δικών του συνθηκών εργασίας. Να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα; Really?
Δεύτερον, τα εργασιακά κεκτημένα στο Δημόσιο αποτελούν έναν ισχυρό πυλώνα και ένα άμεσο μέτρο σύγκρισης με την ασυδοσία, την εκμετάλλευση και τον εργασιακό σκοταδισμό που επικρατεί στον ιδιωτικό τομέα. Αν αυτός ο πυλώνας γκρεμιστεί, στον ιδιωτικό τομέα θα έρθουν πολύ χειρότερα μέτρα. Για άλλη μια φορά τα αγαπητά μας ΜΜΕ άρχισαν να φυτεύουν το προοίμιο στον εγκέφαλό μας…
Να πάρει σειρά ο ιδιωτικός τομέας για να νομιμοποιήσουμε την ασυδοσία του εκάστοτε εργοδότη, που ήδη δεν πληρώνει το νόμιμο μισθό, που ήδη δεν πληρώνει επιδόματα και υπερωρίες.
Οι πολιτικοί μας ανίκανοι. Ο κόσμος εξαθλιωμένος, η Goldman Sachs επενδύει στη χρεωκοπία της Ελλάδας.....
Κουράστηκα. Καλό κουράγιο σε όλους.
Τηρώντας σιγή ιχθύος (αλλά όχι πια), το Άγιο Τσιπουράκι παρατηρεί, αντιλαμβάνεται και σχολιάζει τη θλιβερή επικαιρότητα.
Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες της πιο ξεδιάντροπης και απροκάλυπτης ι σ ο π έ δ ω σ η ς όλων των εργασιακών κεκτημένων και δεν είναι μόνο αυτό, δεχόμαστε τη μεγαλύτερη, πιο άδικη και σκληρότερη φοροεπιδρομή που έχει επιβληθεί ποτέ. Όλα αυτά από μια κυβέρνηση που αυτοαποκαλείται σοσιαλιστική, ενώ στην πράξη εφαρμόζει μέτρα που δε θα μπορούσαν να εφαρμοστούν σε καμιά περίπτωση από ένα απολυταρχικό καθεστώς.
Το καινούριο το μάθατε;
Το κλισέ «ο κάθε λαός έχει τις κυβερνήσεις που του αξίζουν», έγινε κλισέ για κάποιο λόγο. Η αναλογική έστω πλειοψηφία του ελληνικού λαόνου* επιλέγει κάθε φορά με μνήμη χρυσόψαρου και δια της μεθόδου του αποκλεισμού την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό που του αξίζει.
Αυτή τη φορά προεκλογικά πίστεψε ΑΥΤΟΝ
Μετεκλογικά ήρθε ΑΥΤΟΣ
Προεκλογικά πίστεψε ΑΥΤΟΝ
Μετεκλογικά ήρθε ΑΥΤΟ
*©Κώστα Σημίτης
Τα μέτρα τα επιβάλλει η ΕΕ:
Στο μυαλό του τηλεθεατή που παρακολουθεί τα κανάλια αυτές τις μέρες, έχει σχηματιστεί η εντύπωση ότι η μερική κατάργηση του 14ου μισθού κτλ … είναι απαιτήσεις της κακής κομισιόν. Μαντέψτε: ΜΠΟΥΡΔΑ ΟΛΚΗΣ! Αυτό έχει καλλιεργηθεί σταδιακά και βρωμερά από το φερέφωνο της κυβέρνησης (λέγε με mega channel) και εξαπλώνεται σαν πανούκλα σε όλο τον τηλεοπτικό κόσμο. Η κομισιόν θέλει να βρούμε τρόπους να εξοικονομήσουμε χρήματα διότι μπήκαμε στην ΟΝΕ με πλαστά στοιχεία και φάγαμε ανά τους χρόνους ευρωπαϊκά κονδύλια σε βίλες, μίζες και δε συμμαζεύεται. ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ ΑΥΤΟ, ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΘΕΜΑ! Σε καμιά περίπτωση δεν επέβαλλε την εφαρμογή αντιλαϊκών μέτρων για να το πετύχουμε και δε θα μπορούσε άλλωστε! Ιδού και το ρεπορτάζ
Οι αύξησεις στους φόρους:
Ο υπουργός οικονομίας στον οποίο θα αναφέρομαι στη συνέχεια με τον όρο «ο τσοπάνης», αποφάσισε ότι ο καλύτερος τρόπος για να μειώσουμε κατά τέσσερις ποσοστιαίες μονάδες το έλλειμμά μας είναι να ρίξουμε όλο το βάρος στα μικρομεσαία στρώματα. Πριν λίγες μέρες η βενζίνη πήρε 14,3 λεπτά και από 1,02 πήγε στο 1,20ευρώ το λίτρο (μαζί με το καπέλο). Στην πραγματικότητα, οι βενζινοπώλες αφού φρόντισαν και γέμισαν από την προηγούμενη μέρα με τη χαμηλή τιμή, πούλησαν την επόμενη μέρα με 20 λεπτά παραπάνω λόγω του φόρου. Οι βενζινοπώλες δηλαδή κοιμήθηκαν, ξύπνησαν και το πρωί ήταν 20 λεπτά ανά λίτρο πιο πλούσιοι απ’ ότι χθές. Κατόπιν η βενζίνη πήρε κι άλλη αύξηση (έφτασε αισίως τα 1,38 λεπτά το λίτρο), με το παραπάνω να επαναλαμβάνεται. Περιμένετε! Έρχεται και η αύξηση στο ΦΠΑ! 1,45 το λιγότερο η βενζίνη.
Αντί λοιπόν να φορολογήσουμε περισσότερο τους εισοδηματικά δυνατούς, αντί να καταπολεμήσουμε τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή, αντί να λάβουμε μέτρα για τη διασφάλιση της εργασιακής αξιοπρέπειας, να τιμωρήσουμε την ανασφάλιστη εργασία από την οποία το κράτος χάνει χρήματα, αυξάνουμε τους έμμεσους φόρους! Ο φόρος στα καύσιμα, μαζί με αυτόν στα τσιγάρα, στα ποτά, η αύξηση του ΦΠΑ κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες, είναι αυτά που αποκαλούνται έμμεσοι φόροι. Για να επιβάλλει κάποιος έμμεσους φόρους δεν πρέπει να έχει πτυχίο, μεταπτυχιακό και διδακτορικό… παραμόνο να ξέρει να παίζει φλογέρα και να παράγει υψίσυχνους ήχους με τη γλώσσα και τον ουρανίσκο του. Να είναι δηλαδή τσοπάνης.
Οι έμμεσοι φόροι είναι τόσο εύκολοι στην εφαρμογή όσο είναι άδικοι και αντικοινωνικοί. Αυτό διότι δε λογίζονται με βάση το εισόδημα του εκάστοτε θύματος. Το ίδιο ΦΠΑ θα πληρώσω εγώ που βγάζω 3,60 και το ίδιο θα πληρώσει αυτός που βγάζει 360.000. Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα με το ΦΠΑ είναι ότι στην τελική το όφελος για το Ελληνικό κράτος θα είναι ελάχιστο, διότι κατά κανόνα το ΦΠΑ εισπράττεται στο σύνολο, αλλά αποδίδεται μερικώς.
Δε χρειάζεται να το αναλύσουμε περαιτέρω… Περιμένουμε όμως τα λαχταριστά πολλαπλασιαστικά φαινόμενα, τα οποία θα έρθουν ως αποτέλεσμα όλης αυτής της ξεφτιλισμένης πολιτικής. Η αύξηση της τιμής της βενζίνης θα φέρει αυξήσεις πάνω σε οτιδήποτε τρώτε, βλέπετε και αγγίζετε αυτή τη στιγμή. Η αύξηση στο ΦΠΑ το ίδιο. Πόσο μάλλον αν το συνδυάσουμε με τις μειώσεις μισθών (έρχονται επαναδιαπραγματεύσεις των συλλογικών συμβάσεων και στον ιδιωτικό τομέα, και όταν λέμε επαναδιαπραγματεύσεις ξέρετε τι εννοούμε). Το μικρομεσαίο νοικοκυριό φτάνει σιγά σιγά σε ένα μικρό και στενό αδιέξοδο, ενώ από πίσω του γαυγίζουν λυσσασμένα ντόμπερμαν.
Κατάργηση της μονιμότητας στο Δημόσιο, aka «Η μεγάλη μπούδρα»
Δε μου λέτε διάνοιες των παραθύρων, έχουμε 3 περιπτώσεις:
Περίπτωση 1: Ο Δημόσιος Υπάλληλος τα ξύνει. Οι συνάδελφοί του τον αναφέρουν. Τελικά ο Δημόσιος Υπάλληλος απολύεται. Μπράβο (σημαιούλες και μπαλόνια).
Περίπτωση 2: Ο Δημόσιος Υπάλληλος δουλεύει. Ο Δημόσιος Υπάλληλος δε χρηματίζεται. Οι συνάδελφοί του χρηματίζονται. Οι συνάδελφοί του λένε ότι τα ξύνει. Τον αναφέρουν. Τελικά ο Δημόσιος Υπάλληλος απολύεται. Παπάρα νούμερο 1.
Περίπτωση 3: Ο Δημόσιος Υπάλληλος δουλεύει. Ο Δημόσιος Υπάλληλος δε χρηματίζεται. Μερικοί συνάδελφοι είναι πολιτικά αντίπαλοι. Ο Προϊστάμενος είναι πολιτικά αντίπαλος. Τελικά ο Δημόσιος Υπάλληλος απολύεται. Παπάρα νούμερο 2.
Με λίγα λόγια: Ποιο λαμόγιο και ποιο κομματόσκυλο θα είναι αυτό που αποφασίζει για την απόλυση κάποιου στο δημόσιο; Με ποια κριτήρια άραγε θα κινείται η διαδικασία;
Σε αυτούς που χαίρονται με τις περικοπές στο Δημόσιο:
Ο τσοπάνης, αποφάσισε να πάρει τα «δύσκολα» (για ποιόν άραγε;) μέτρα και να περικόψει στο δημόσιο επιδόματα και ποσοστά από το επίδομα Πάσχα, αδείας και Χριστουγέννων. Εγώ που απασχολούμαι στον ιδιωτικό τομέα δε βέλαξα «μπέέέέέέ, καλά τους κάνουν τους άχρηστους! Τους τεμπέληδες!»
Γιατί;
Επειδή όποιος νομίζει πως δε θα τον πάρει η μπάλα πλανάται πλάνην οικτράν. Πολλά τα τινά….
Κατ αρχήν, κανένας ΙΥ δε θα έπρεπε να επιθυμεί τη μείωση του μισθού του ΔΥ. Απεναντίας πρέπει να επιθυμεί την αύξηση του δικού του μισθού και τη βελτίωση των δικών του συνθηκών εργασίας. Να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα; Really?
Δεύτερον, τα εργασιακά κεκτημένα στο Δημόσιο αποτελούν έναν ισχυρό πυλώνα και ένα άμεσο μέτρο σύγκρισης με την ασυδοσία, την εκμετάλλευση και τον εργασιακό σκοταδισμό που επικρατεί στον ιδιωτικό τομέα. Αν αυτός ο πυλώνας γκρεμιστεί, στον ιδιωτικό τομέα θα έρθουν πολύ χειρότερα μέτρα. Για άλλη μια φορά τα αγαπητά μας ΜΜΕ άρχισαν να φυτεύουν το προοίμιο στον εγκέφαλό μας…
Να πάρει σειρά ο ιδιωτικός τομέας για να νομιμοποιήσουμε την ασυδοσία του εκάστοτε εργοδότη, που ήδη δεν πληρώνει το νόμιμο μισθό, που ήδη δεν πληρώνει επιδόματα και υπερωρίες.
Οι πολιτικοί μας ανίκανοι. Ο κόσμος εξαθλιωμένος, η Goldman Sachs επενδύει στη χρεωκοπία της Ελλάδας.....
Κουράστηκα. Καλό κουράγιο σε όλους.